“Mijn strijd is voor hen, om hun een toekomst te geven”

Jean-Pierre Wellens is ondertussen een vaste waarde in het vrijwilligersnetwerk van Damiaanactie. Meer dan 50 jaar geleden schreef hij zich voor het eerst in bij de organisatie. Eerst als animator op school, en enkele jaren later als stiftenverkoper. Door de jaren heen creëerde hij een heel netwerk in zijn thuisstad, Waver.

“Ik 2000 verhuisde ik van Waver naar Knokke, samen met mijn vrouw. Het was even zoeken hier, omdat ik in het begin niet veel mensen kende. Maar ondertussen doe ik weer animaties in enkele Knokse scholen, en vond ik andere vrijwilligers waar ik samen mee kan werken.”

Eerste ngo met educatief pakket
Jean-Pierre was leerkracht voor hij op pensioen ging, en haalde veel plezier uit het educatief materiaal van Damiaanactie. “In die tijd was er geen enkele andere ngo die een educatief pakket aanbood. Ik was dol op de lespakketten!”

 

Toen hij na enkele jaren op ontdekkingsreis ging met Damiaanactie naar Egypte, ontmoette hij een paar mensen die van lepra genezen waren. “Daar zag ik met mijn eigen ogen wat Damiaanactie deed. Één iemand nam mijn hand vast en bedankte me voor alle steun die we gaven. Zijn woorden troffen me recht in’t hart. Maar dat gevoel van zijn koude, stijve hand zal me ook altijd bijblijven. Ik wilde me toen nóg harder inzetten voor mensen met lepra en tuberculose, en besloot ook stiften te verkopen.”

Maar er is nog een andere reden waarom Jean-Pierre voor Damiaanactie koos. “Mijn zus stierf aan ‘de vliegende ziekte’ enkele dagen na mijn geboorte. Dat was hoe tuberculose vroeger genoemd werd. Misschien was het dus het lot dat ik terechtkwam bij Damiaanactie.”

 

80s Campagneweekends
“Mijne eerste lepracampagne was begin jaren 80 en zag er eigenlijk vrijwel hetzelfde uit als vandaag. Of tenminste, als tot vorig jaar. Alleen dat we ook postkaarten verkochten. Damiaanactie was toen wat minder bekend dan vandaag, maar er waren toch al veel vrijwilligers die stiften verkopen.”

“De campagneweekends horen bij de mooiste momenten van het jaar. Babbelen met de mensen en hen laten zien hoe we samen van de wereld een betere plaats kunnen maken, dat is wat ik graag doe.”

Emoties in India
Een aantal jaren geleden trok Jean-Pierre nog met Damiaanactie naar India, en bezocht enkele projecten ter plaats. “De mensen waarvoor we staan bij Damiaanactie zijn mijn grootste motivatie. Ik heb zoveel mooie momenten gedeeld met hen, ze brengen zoveel emoties in mij naar boven. Mijn strijd is voor hen, om hun een toekomst te geven.”

 

Een coronaproof campagneweekend
Covid-19 gooide dit jaar roet in het eten voor een traditioneel campagneweekend. In veel steden en gemeenten mag de stiftenverkoop op straat niet doorgaan. Damiaanactie zet in 2021 daarom extra in op de online verkoop van haar producten, maar ook op het plaatsen van stiftendisplays bij lokale handelaars. “Ik zal dit jaar geen animatie op school kunnen doen door corona, dat doet me pijn maar ik leg me er bij neer. Ik heb wel een stiftendisplay kunnen plaatsen bij een vijftigtal handelaars. Het doet mij plezier te zien dat er nog zoveel mensen zijn die hun deuren openen voor Damiaanactie!”

“Sommige handelaars kochten zelf het eerste pakje stiften als teken van steun. De wil om te helpen is nog steeds groot, zeker in deze tijden waarin iedereen wel wat steun kan gebruiken. Iedereen lijdt momenteel een beetje onder covid-19, dat maakt de solidariteit groter denk ik.”

 

Gouden tips voor vrijwilligers

Ondanks het moeilijke campagnejaar, pleit Jean-Pierre ervoor dat zoveel mogelijk mensen de stiftendisplays uitdelen in hun gemeente. “Het is belangrijk dat we ons betrokken blijven voelen dit jaar, ook al kunnen we niet samen op straat komen. Een paar dozen rondbrengen en stiften bijvullen vraagt niet al te veel tijd. En zo kunnen we toch nog iets positiefs halen uit dit moeilijk (campagne)jaar.”

“Mijn raad aan vrijwilligers? Spreek je lokale handelaar aan vanuit het hart. Maak je verhaal niet te complex, en laat zien wat belangrijk is en waarom je doet wat je doet. Zo kunnen we samen een toekomst geven aan mensen in het Zuiden.”