Hoewel Senegal een stabiel land is, leeft 46,7% van de 16 miljoen inwoners onder de armoedegrens. Bovendien worden er in het land te weinig middelen vrijgemaakt voor gezondheidszorg. Een van de redenen waarom de tbc-incidentie in Senegal 14 keer zo hoog is als in België. Hoewel lepra in Senegal niet langer wordt beschouwd als een probleem voor de volksgezondheid, komt de ziekte er nog steeds voor.

Onze impact in 2023

Senegal

Sinds
2017

Projectverantwoordelijke
Dr Gilbert Batista

Budget
€ 288 047 voor dit programma

Behandelde ziektes

Opgespoorde patiënten in de loop van het jaar

Lepra
110

Tuberculose
13 489

Multiresistente tuberculose
107

Personen die op sociaal-economisch vlak werden begeleid

Lepra
95

Tuberculose
0

  • Ministerie van Volksgezondheid en van Sociale Zaken
  • Nationaal tbc-programma (PNT) en Nationaal lepraprogramma (PNEL)
  • DGD

Pedagogische boerderij ter re-integratie van ex-leprapatiënten

Voormalige leprapatiënten hebben het vaak moeilijk een job te vinden omwille van fysieke beperkingen die ze hebben overgehouden aan de ziekte, of omwille van stigma. Om ex-patiënten te helpen zich na hun behandeling opnieuw te integreren in de maatschappij, richtte Masse Mbaye van de lokale ngo Chaulmoogra in 2017 een pedagogische boerderij op in Mbodiène (Mbour, regio Thiès). Voormalige leprapatiënten en hun families worden er onderricht in moderne biologische landbouw. Damiaanactie draagt ter plaatse bij aan een irrigatieproject, de aanleg van een vijver voor visteelt, opleidingen voor begunstigden, enz.

Dit sociale project zorgt ervoor dat ex-patiënten opnieuw zelfredzaam worden dankzij de verkoop van landbouwproducten. Ze winnen aan zelfvertrouwen en nemen weer een volwaardige plaats in de maatschappij in.

Steun aan reclasseringsdorpen

Een nationale wet uit 1976 schrijft voor dat leprapatiënten en hun families geïsoleerd moeten worden van de rest van de bevolking, om besmetting te vermijden. Bijgevolg telt Senegal vandaag de dag nog steeds negen zogenaamde reclasseringsdorpen (villages de reclassement social), waar (voormalige) leprapatiënten en hun familieleden gedwongen samenleven. In totaal gaat het om zo’n 14.000 mensen, waaronder 615 leprapatiënten. Deze dorpen staan op geen enkele landkaart, noch beschikken ze over een sociaal statuut. De wet, die nog steeds van kracht is, is bijzonder discriminerend voor patiënten en hun families. Zo kunnen inwoners bijvoorbeeld geen eigen stuk land aanschaffen. De stigmatisering naar inwoners van reclasseringsdorpen en hun kinderen toe is duizelingwekkend.

De dorpen zijn de thuis voor veel oudere leprapatiënten die zware littekens dragen van hun ziekte. Zij hebben vaak niets om handen en leven in verkrotte gebouwen. Damiaanactie verleent steun aan zes van de negen reclasseringsdorpen in Senegal. De teams sporen nieuwe patiënten op, en voorzien gratis behandeling en opvolging. Ze helpen de inwoners eveneens bij de opstart van inkomstengenererende activiteiten, zoals landbouw of veeteelt. In het lepradorp in de regio Kaolack was Damiaanactie onlangs betrokken bij de renovatie van enkele vervallen panden.